Een ode aan Jo, die het gezin kwam versterken toen Judith Herzberg klein was, zonder Jo had Judith de oorlog niet overleefd.  

Verschillende achterkanten van de fliebertjes papier vormen samen één geheel net zoals flarden herinneringen aan iemand dat ook doen in je hoofd.

Want behalve een ode aan Jo gaat dit boek ook over herinneren an sich, en hoe je verschillende soorten herinneringen kan hebben: herinnerde herinneringen, verschoten herinneringen, vertelde herinneringen...

Hoe belangrijk Jo voor haar was bleek toen Judith Herzberg over Jo begon te schrijven n.a.v. de envelop met fliebertjes papier die Jo jarenlang bewaard bleek te hebben. 

Links duiken zo nu en dan afbeeldingen op, of gedichten, of een toneelfragment, als illustraties bij de tekst op de rechterpagina. 

De tekst is telkens alleen op de rechterpagina's te vinden in een typografie die een beetje tussen die van een roman of een geschreven brief in zit. 

De tere fliebertjes werden (niet gescanned zoals de zwart wit afbeeldingen op de linkerpagina) maar in zacht licht gefotografeerd op een warme grijze tint.